دختر ۹ ساله‌ای که برای کمک به جمعیت بی خانمان مونترال یک پروژه را راه اندازی کرده است
این کار حس خوبی به من می‌دهد: «دختر ۹ ساله‌ای که برای کمک به جمعیت بی خانمان مونترال یک پروژه را راه اندازی کرده است.»
بزرگسالان اطراف وی تایید می‌کنند که هنگامی‌که صحبت از جاه طلبی، مهارت‌ها و هوشیاری همه‌جانبه او به میان می‌آید، کایرا میلان براون بیشتر شبیه به کودک ۹ ساله‌ای است که در دوران ۳۰ سالگی‌اش به سر می‌برد.
لورینا گابریل، یک دوست خانوادگی ۳۵ ساله که در زمستان امسال با براون در پروژه‌ای برای کمک به اعضای جمعیت بی خانمان مونترال همکاری کرده است می‌گوید:
«او شگفت‌انگیز بوده و همواره الهام بخش من است. او این اعتماد به نفس را از کجا به دست آورده است که می‌تواند به واسطه آن در این مسیر قدم بگذارد و همه‌ی این کارها را انجام دهد؟»
این دو با همکاری یکدیگر در حال جمع آوری مجموعه‌ای از لباس‌های بیرونی گرم به همراه اقلام بهداشتی و تنقلات هستند تا در تاریخ ۸ دسامبر آنها را به جمعیت بی خانمان مونترال که در خیابان‌های مرکز شهر زندگی می‌کنند، تقدیم کنند.
کایرا توضیح می‌دهد:
«از آنجایی که به بخش خیلی سرد زمستان نزدیک می‌شویم و آب و هوای اینجا نیز بسیار سرد است، به این فکر افتادم که این کار می‌تواند ایده خوبی باشد، بنابراین ما پروژه مربوط به آن را شروع کردیم.
آنها از همه افرادی که قادر به تهیه اقلامی‌مانند مسواک، خمیردندان، شامپو بدن، کرم مرطوب کننده، مواد ضدعفونی کننده، ماسک، تنقلات، بطری‌های آب قابل استفاده مجدد و لباس‌های گرم مانند جوراب، کلاه و دستکش هستند. دعوت می‌کنند تا در تاریخ ۸ دسامبر این موارد را به مکان‌‌های ذکرشده در پوستر برسانند.
روحیه ادای دین به جامعه در خانواده آنها موج می‌زند
کایرا به طور طبیعی با این روحیه سخاوتمند بزرگ شده است. او می‌گوید: “مادر من به گرمخانه‌های مربوط به زنان سر می‌زد و ناخن‌های افرادی که در آنجا زندگی می‌کردند را می‌گرفت، این رفتار او بر من نیز تاثیر گذاشته است؛ زیرا او همواره به مردم کمک می‌کرد پس من نیز می‌خواهم همچون او به مردم کمک کنم.»
در چند سال گذشته، خانواده او آنچه که کایرا «کیف‌های مراقبتی» می‌نامد را به افراد بی خانمانی که در سفرهای روزانه‌شان با آنها مواجه می‌شوند، اهدا می‌کنند.
این ساکن جوانِ شهرک لونگوی می‌گوید: «این کار حس خوبی به من می‌دهد، زیرا من صاحب نعمت‌هایی همچون این خانه زیبا و هر آنچه که داخل آن است هستم.»
هر کسی نمی‌تواند این را (خانه) داشته باشد، اما همین که دارم به آنها کمک می‌کنم به من احساس خوبی می‌دهد، می‌دانید، شاید بتوانم با این کار آنها را یک قدم به داشتن این نعمت‌ها نزدیکتر کنم!
مدیر گرمخانه Old Brewery Mission از اینکه براون و گابریل تصمیم گرفته‌اند تا این هدایا را خودشان به افراد نیازمند اهدا کنند کاملا تحت تاثیر قرار گرفته است و می‌گوید که این کار به «شجاعت» زیادی نیاز دارد و آنها را «قهرمانان خود» خطاب می‌کند.
جیمز هیوز می‌گوید:
«ما معمولا با رویکردهایی که دقیقا برعکس رفتار آنهاست مواجه می‌شویم. یعنی به طور معمول بیشتر مردم در نزدیکی افراد بی خانمان احساس ترس یا اضطراب می‌کنند. با فاصله از آنها قدم می‌زنند و سعی می‌کنند تا از تماس چشمی با آنها اجتناب کنند.»
او می‌گوید:
«گاهی اوقات ایجاد فرصتی برای برقراری یک رابطه انسانی، پذیرش وجود افراد و پذیرش انسانیت مشترک بین آدم‌ها، می‌تواند روز یک نفر را بسازد.»
ایجاد اعتماد به نفس
در زمانه‌ای، یک مانترای مشابه با شعار آنها، جبرئیل را نیز هدایت کرده است. وب سایت او می‌گوید که وی بر ایده ارتقای افراد جامعه خود متمرکز است. بنابراین از این طریق وی می‌تواند زندگی دیگران را تغییر دهد. ” چرخه نسلی باورهای اشتباه ” را بشکند. و در دیگران اعتماد به نفس ایجاد کند.
این ایده باعث شده است تا او پروژه Crown را کلید بزند. این موسسه در گذشته و در کنار سایر فعالیت‌های خیریه خود، هفت کمپین زمستانی مشابه را نیز برگزار کرده است.
علاوه بر آن در بازه مربوط به جشن‌های فارغ‌التحصیلی، او یک فروشگاه پاپ‌آپ باز می‌کند. و به دانش‌آموزان قشر محروم و تنگدست و نسل Z ساکن مونترال، کت و شلوار و لباس اهدا می‌کند. تا آنها بتوانند بهترین ظاهر و احساس ممکن را داشته باشند.
کمک به دیگران، همان کاریست که من همیشه می‌خواستم انجام دهم. من فرد پولداری نیستم و با پول و ثروت زیادی نیز بزرگ نشده‌ام. گابریل که اکنون در بخش روابط عمومی‌کار می‌کند، می‌گوید:
هنگامی‌که دبیرستانی بودم و در کلاس یازدهم به تحصیل می‌پرداختم، برای تهیه لباس و سایر موارد مورد نیاز برای جشن و فارغ التحصیلی سایر چیزها، در دو جا مشغول به کار بودم.
از آنجا که او در مرکز شهرکار می‌کرد، می‌گوید که از مواجهه با این تعداد از بی خانمان هایی که در ماه‌های سرد و طاقت فرسای زمستان زندگی سختی را سپری می‌کردند، کاملا شوکه شده است.
او می‌گوید: «من می‌دانم که این کاری که انجام می‌دهیم بسیار کوچک است، اما امیدوارم تا همین کار کوچک بتواند کارساز باشد و منجر به مشارکت افراد بیشتری در جهت کمک به این جمعیت بی خانمان مونترال شود.»
هیوز در پاسخ به این سوال که نظر او در مورد ابتکار عمل این زوج چیست، می‌گوید: «فقط می‌توانم بگویم که کار آنها واقعا فوق‌العاده است.»
هیوز می‌گوید:«همه ما بخشی از این سیستم هستیم و باید به همنوعان خود کمک کنیم.»
این نوشته برگزفته از مقاله ای منتشر شده در سایت رسانه هدهد به آدرس زیر است:
جالب بود این فرهنگ کانادا