روز آخر سال می‌تونه شبیه آخرین ساعتهای قبل از تولد یه نوزاد باشه. یه قدمی یه شروع تازه، انتظار شنیدن اولین گریه‌هاش که خبر از یه زندگی تازه میده.
روز آخر سال گاهی شبیه لحظه قبل ازخلاصی از یه سلوله، رهایی از یه اتاق نمناک و تاریک و سرد به امید در آغوش گرفتن کسی که دوستت داره و اون بیرون منتظرته.
روز آخر سال شبیه لحظه‌ی قبل از پروازه، وقتی که میخوای از یه سفر راه دور برگردی خونه. دل تو دلت نیست که لحظه‌های اخر سپری بشه و تو به مامن گرمت برسی.
همیشه ساعتهای آخر طولانی تر از همه ی لحظه ها میگذره.
روز آخر سال مجبورت میکنه به 365 روزی که با انگیزه و بی‌انگیزه از رختخوابت جدا شدی و به جنگ دنیا رفتی، فکر کنی.
گذروندن لحظه‌های شیرین و تلخ، قورت دادن بغض‌هات و فریاد کردن شادی‌هات، یاد ازدست دادن‌ها و دستاوردهات. یاد جدایی‌ها و آشنایی‌هات.
تو روز آخرسال، حجمی از 365 روز دوییدن، نفس نفس زدن، جنگیدن و زندگی کردن رو روی شونه‌هات حس می کنی. اما چند ساعت وقت داری بایستی، برگردی عقب، نگاه کنی به گذشته…. که چیکارکردی با روزهات.
ببینی که ناباورانه چقدر سختی رو پشت سر گذاشتی و چقدر بزرگ شدی.
جلوی آینه می‌ایستی، به خط‌ها و چین‌های روی صورتت نگاه میکنی. به چشمهات که هرچقدر میگذره روحت رو عریان‌تر و بی‌آلایش تر میبینه.
تو این زمان‌ها به لحظه‌هایی فکر میکنی که میتونستی بیشتر زندگیشون کنی و ازدست دادی، به کلمه‌هایی که با گفتنشون میتونستی حس یا اتفاقی رو تغییر بدی، اما نگفتی. وبه آغوشی که میتونستی توش آروم بگیری و لمسش کنی اما…
تو ساعتهای آخر روزهایی رو میشماری که اخم کردی، ساعت‌هایی که لبخند نزدی، دقایقی که میتونستی با بخشیدن خودت بهشون رنگ بپاشی و دنیا رو زیباتر کنی اما نکردی.
روز آخر بهمون یادآوری میکنه که لحظه‌ها سریعتر از آنچه که تصور میکنیم از توی دستهامون لیز میخورن و ما هیچوقت قادر به برگردوندنشون نیستیم.
آخرین روز سال بهمون میگه تنها چیزی که داریم همین لحظه ست. آره دقیقا همین ثانیه. .. همین….همین که الان دیگه نداریمش.
حالا که فهمیدیم زمان تنها چیزیه که قابل بازگشت نیست ، ناامیدی‌ها و یاس‌ها رو کنار بذاریم و با بیشترین توان و انرژی به ساعتهای پیش رومون امیدوار باشیم. یادمون باشه که با شروع سال جدید ما 12 فصل و 365 شانس جدید رو در اختیار داریم تا از لحظه‌هامون نهایت لذت رو ببریم.
سالی که گذشت با ناگواری‌هایی که درروزهای انتهایی نشونمون داد ، شاید خاطرات شیرینمون رو کم رنگ کرد اما اصرار داشت که قدر باهم بودن‌هامون رو بیشتر بدونیم، از سیاره مون بیشتر مراقبت کنیم، زندگی رو آسون تر بگیریم و بدون چشمداشت همدیگه رو دوست بداریم.
یادمون باشه شادبودن همیشه قدرت بیشتری میخواد. پس تو سال جدید انتخاب کنیم که قویتر باشیم.
این نوشته برگزفته از مقاله ای منتشر شده در سایت رسانه هدهد به آدرس زیر است:
https://hodhod.ca/%d8%b1%d9%88%d8%b2-%d8%a2%d8%ae%d8%b1-%d8%b3%d8%a7%d9%84-%da%86%d8%b7%d9%88%d8%b1/
